کوله باری از خـاطره : سهیـل پـنهان

با عرض سلام و خوش آمدگـویـی به پایگاه ایـنترنتـی " یــک قلمــ آزادی ".

همسنگران عزیز و گرامی ارزشی نویس می تـوانند با لینک کردن وبگـاه های داخل جدول، علاوه بر اینکه وبلاگشان در تمام وب های زیر لینک می شود، بلکــه در دایــرکـتوری | دنیای نیاز به نماز | لینک خــواهند شد!

بـرای این که لینک وبلاگتـان در دایـرکتـوری ثـبت شود بـاید حـداقل یکی از نشانه ی آن در وبلاگتـان قرار گیــرد!  (لـوگـو یـا گوشـه نمای فلـش)

ردیف	نـام لیـنک پـایگاه هـای اینتـرنتی	آدرس پـایگـاه های اینتـرنتی
1	دنیـای نیـاز بـه نمــاز	http://worldprayer.ir
2	هشتمیـن خــورشیـد ولایت	http://www.8sun.ir
3	پایـگاه جـامع المهدی (عج)	http://almahdi-aj.ir
4	یـک قـلمـــ آزادی	http://1gha.worldprayer.ir
5	☫دایـرکــتوری نگیــن نـرگــس☫	http://directory12.worldprayer.ir

پس از لینک پنـج وبلاگ بالا، حتـما از طریـق نظرات این پست اطلاع دهیــد که در هر پنـج تا لینک شوید!

نمایی از گوشه نمای فلش بسیار زیبا و لوگوی آن:

  

برای ثـبت وبلاگ خود در دایـرکـتوری، لــوگو یـا گــوشه نـمای آن را در وبلاگ خـود بگــذارید!

برای دریـافت کـد اینجـــا را کـلیک کنیــد.

                

روز عرفه ، روز نیایش و روز بارش چشم های خاکیان بر شما آسمانیان مبارک باد و التماس دعا در لحظات قشنگ خلوتتان

 .

 .

 .

سلام بر عرفه که جانمان را به رایحه و خنکای نسیم نوازش می دهد

التماس دعا

.

.

.

روز عرفه، بر عارفان حق، آنان که از خیمه وجود خویش بیرون می آیند و با آتش شوق و اشتیاق وصال، به دعا و نیایش متوسل می شوند، خجسته باد

 .

 .

 .

عرفه، روز بازگشت است؛ بازگشت به آغوش مهربان خدا. عرفه، روزی است که ناامیدی از درگاه خدا رخت برمی بندد

 .

 .

 .

تنگ غروب و ساحلِ شور و نوای عرفه

شكسته كشتی دلم، به ناله های عرفه

بر پرِ سجاده‌ی دل، گره نشسته، وا نما

ای گل سجاده نشین، به یك دعای عرفه

بقیه در ادامه مطلب ...

گاهی ، وقت خداحافظی از کسی

خواسته یا ناخواسته میگیم : « مواظب خودت باش ! »

مواظب خودت باش یعنی فکرم پیش توئه !

مواظب خودت باش یعنی برام مُهمی !

مواظب خودت باش یعنی نگرانتم !

مواظب خودت باش یعنی دوستت دارم !

مواظب خودت باش یعنی به خدا می سپارمت !

مواظب خودت باش یعنی... واقعاً مواظب خودت باش !

امام زمان (عج) ظهورت برام مهمه اما فقط مواظب خودت باش.

کاش کسی یاد معلم‌ها می‌داد

 اول مهری

 شغل پدر‌ها را نپرسند؛

 وقتی هنوز احترام به همه‌ی شغل‌ها را

 و افتخار به همه‌ی پدر‌ها را یاد دانش آموزانشان نداده‌اند!

 حالا قصه‌ی چشمان یتیمی که نم می‌خورد، بماند...

یک قلم آزادی ام پر زد و رفت

یک قلم آزادی ام سر زد و رفت

اللهم عجل لولیک الفرج

*اگر انسانها بدانند فرصت باهم بودنشان چقدر محدود است محبتشان نسبت به یکدیگر نامحدود می شود.

*اگه مثل اشك در چشمانم باشي قول ميدم تا آخر عمر واسه موندنت گريه نكنم

*به یاد آشنایان آشنا باش...
به عهدی که بستی وفادار باش...
چون یادت تا عاقبت در خاطرم هست...
تو هم هر جا هستی یاد ما باش...

*دکتر علي شريعتي : دوست داشتن کسي که لايق دوست داشتن نيست اسراف محبت است

*دوست دارم تو سيب باشي و من چاقو پوستتو بکنم مي دوني چرا؟؟؟ چون چاقو بخواد پوست سيب رو بکنه بايد همش دورش بگرده

ماهي به آب گفت : تو نميتوني اشكاي منو ببيني , چون من توي آبم... آب جواب داد اما من ميتونم اشكاي تو رو احساس كنم چون تو توي قلب مني.

دستمال را بر دار و روی قلبت بکش ………..چیزی نیست فقط کمی خاک گرفته

زندگی یعنی چکیدن همچو شمع از گرمیه عشق
زندگی یعنی لطافت گم شدن در نرمیه عشق
زندگی یعنی دویدن بی امان در وادیه عشق
رفتن و اخر رسیدن بر در ابادیه عشق
میتوان هر لحظه هر جا عاشق و دل داده بودن
پر غرور چون ابشاران بودن اما ساده بودن
میشود اندوهه شب را از نگاه صبح فهمید
یا به وقته ریزش اشک شادیه بگذشته را دید
میتوان در گریه ی ابر با خیاله غنچه خوش بود
زایش اینده را در هر خزانی دید و اسود
میتوان هر لحطه هر جا عاشق و دل داده بودن

“رابرت دانیس زو” قهرمان مشهور ورزش گلف در آرژانتین، در یک مسابقه برنده شد و مبلغ زیادی پول برد.
در پایان مراسم و پس از گرفتن جایزه، زنی به سوی او دوید و با تضرع و زاری از او خواست تا پولی به او بدهد تا بتواند کودک بیمارش را از مرگ نجات دهد.

زن گفت که هیچ پولی برای پرداخت هزینه درمان ندارد و اگر رابرت به او کمک نکند کودکش از دست خواهد رفت.
قهرمان گلف درنگ نکرد و تمام پول را به زن داد.

هفته بعد یکی از مقامات انجمن گلف به رابرت گفت: “ساده لوح، خبر جالبی برایت دارم. آن زن اصلاً بچه مریضی نداشت که هیچ، اصلاً ازدواج هم نکرده است. او به تو کلک زده است دوست من.”
رابرت با خوشحالی جواب داد: “خدا را شکر، پس هیچ کودکی در حال مرگ نبوده اینکه خیلی عالیست!”

 

همیشه از حرمت، بوی سیب می آید

صدای بال ملائک، عجیب می آید!

سلام! ضامن آهو، دلِ شکستهِ ی من

به پای بوس نگاهت، غریب می آید

طلای گنبد تو، وعده گاه کفترهاست.

کبوتر دل من، بی شکیب می آید

برات گشته به قلبم مُراد خواهی داد

چرا که ناله «امّن یُجیب» می آید ...

 

خدا كند كه دل من ، در انتظار تو باشد

درون كلبه قلبم ، همیشه جای تو باشد

مرا نسیم نگاهت ، به باغ آینه‌ها برد

خوشا كبوتر عشقی ، كه در هوای تو باشد

قنوت سبز نمازم ، به التماس درآمد

چه می‌شود كه مرا ، سهمی از دعای تو باشد

به گور می‌برد ابلیس ، آرزوی دلش را

اگر كه تكیه دستم ، به شانه‌های تو باشد

در این دیار حریمی ، برای حرمت دل نیست

بیا حریم دلم باش ، تا سرای تو باشد

خدا كند كه دلم را ، به هیچكس نفروشم

خدا كند كه دل من ، فقط برای تو باشد ...

آرزویم این است!آرزوهایت ساکن کوچه های بن بست نشود."

در بیکرانه زندگی دو چیز است که افسونم می کند :

آبی آسمان که می بینم و میدانم که نیست

و

خدایی که نمی بینم و میدانم که هست.

« دکتر علی شریعتی »

گیله مرد میگفت :

اگر ب  " بخاطر خدا "  از عبادت برداشته شود ؛

از عبادت چیزی جز عادت نمی ماند ...

نیت هایمان را خالص کنیم ...

خدایا خودت کمک کن

این روزها و شبها ،

من فکر می کنم

که پشت همه ی تاریکیها

شفافیّت شیری حیات نهفته است.

این راز را ،

از حفره ی ماه و روزنه های ستارگان دریافته ام ...

ای کاش هیچگاه هوا تاریک نمی شد ...

ای کاش هیچگاه زندگی تموم نمی شد ...

غصه ای از پس غصه بلند نمی شد ...

هیچ کس عاشق نمی شد ...

...

ای کــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــــاش

داستانش رو که شنیدم گفتم : اتفاق بدی بود !

لبخندی زد و گفت : بله ، ولی می تونست خیلی بدتر از این باشه ! بهرحال خداست و همیشه جای شکرش را باقی میگذاره حتی در بدترین شرایط ...

شکرت خدا جون...

             

 هرگز با یک آدم نادان مجادله نکنید.

 تماشاگران ممکن است نتوانند

 تفاوت بین شما را تشخیص دهند.

 

پاییز میرسد ...

و از انبوه برگهای زرد رنگ ،

میوه هایی طلایی رنگ باقی مانده اند !

انبوه برگهای رقصنده با باد ...

هیچگاه اجازه جلوه به میوه ها را نداده بودند؛

چه در بهار وچه در تابستان !

و عجیب که خزان ،

برگها را بیقیمت کرد و میوه ها را قیمتی !

 

پاییز از طرفی برایم زیباست

چون تولدم در این فصله

از طرفی پر از اندوه؛ چون وقتی رنگ درخت زرد میشه

دل منم رنگ زرد میگیره

صدای خش خش برگ درخت

مانند  داد و بی داد میمونه

درختان وقتی میمیرند دل منم میمیره

ای کاش چنین فصلی ...

استادی در شروع کلاس درس، لیوانی پر از آب به دست گرفت و آن را بالا برد که همه ببینند. بعد، از شاگردان پرسید: به نظر شما وزن این لیوان چقدر است؟ شاگردان جواب دادند: ۵۰ گرم، ۱۰۰ گرم، ۱۵۰ گرم.
استاد گفت: من هم بدون وزن کردن، نمی‌دانم دقیقا وزنش چقدر است. اما سوال من این است اگر من این لیوان آب را چند دقیقه همین‌طور نگه دارم، چه اتفاقی خواهد افتاد؟ شاگردان گفتند: هیچ اتفاقی نمی‌افتد. استاد پرسید: خوب، اگر یک ساعت همین‌طور نگه دارم، چه اتفاقی می‌افتد؟

یکی از شاگردان گفت: دست‌تان کم کم درد میگیرد.
- حق با توست. حالا اگر یک روز تمام آن را نگه دارم چه؟ شاگرد دیگری گفت: دست‌تان بی‌حس می‌شود. عضلات به شدت تحت فشار قرار میگیرند و فلج می‌شوند. و مطمئنا کارتان به بیمارستان خواهد کشید و همه شاگردان خندیدند.

استاد گفت: خیلی خوب است، ولی آیا در این مدت وزن لیوان تغییر کرده است؟ شاگردان جواب دادند نه.
- پس چه چیز باعث درد و فشار روی عضلات می‌شود و در عوض من چه باید بکنم؟

شاگردان گیج شدند. یکی از آنها گفت: لیوان را زمین بگذارید.
استاد گفت دقیقا مشکلات زندگی هم مثل همین است. اگر آنها را چند دقیقه در ذهن‌تان نگه دارید اشکالی ندارد؛ اما اگر مدت طولانی‌تری به آنها فکر کنید، به درد خواهند آمد. اگر بیشتر از آن نگه‌شان دارید، فلج‌تان می‌کنند و دیگر قادر به انجام کاری نخواهید بود. فکر کردن به مشکلات زندگی مهم است؛ اما مهم‌تر آن است که در پایان هر روز و پیش از خواب، آنها را زمین بگذارید. به این ترتیب تحت فشار قرار نمی‌گیرید و هر روز صبح سرحال و قوی بیدار می‌شوید و قادر خواهید بود از عهده هر مسئله و چالشی که برایتان پیش می‌آید، برآیید.

من دیگه خستع شدم بس که چشام بـارونیه
پس دلم تا کی فضای غصه رو مهمونیه
من دیگه بسه برام تحمل این همه غم
بسه جنگ بی‌ثمر برای هر زیاد و کم

وقتی فایده‌ای نداره غصه خوردن واسه چی
واسه عشقای تو‌خالی ساده مردن واسه چی
نمی‌خوام چوب حراجی رو به قلبم بزنم
نمی‌خوام گناه بی‌عشقی بیفته گردنم

من از عهد آدم تو را دوست دارم
از آغاز عالم تو را دوست دارم

چه شب‌ها من و آسمان تا دم صبح
سرودیم نم‌نم، تو را دوست دارم

______________¤¤¤¤¤¤¤¤¤------------------¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤
_______¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤--------------¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤¤
_____¤¤¤¤¤----------------------¤¤¤-¤¤¤--------------------------¤¤¤
____¤¤¤¤¤--------------سلامی به لطافت عشق--------------------¤¤¤
___ ¤¤¤-----------پرواز را به خاطر بسپار پرنده مردنی است---------- ¤¤¤
__¤¤¤-------------------------------------------------------------------¤¤¤
__¤¤¤--به نام دوست که زندگی و زیبایی لایق اوست----------------- ¤¤¤
__¤¤¤------بی شک مرگ پایان کبوتر نیست-------------------------- ¤¤¤
__¤¤¤----------در اوج نیاز و بی نیازی هیچگاه خدا رو از یاد مبر--------¤¤¤
__¤¤¤--او در همه لحظه ها در کنار توست کافیست صدایش بزنی----¤¤¤
___¤¤¤-------------اوست که به هر چیزی حس بودن می بخشد----¤¤¤
____¤¤¤------------------اَللّهُمَّ صَلِّ عَلى‏ مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ --------¤¤¤
______¤¤¤-------------------سکوتم سرشار ز فریاد است--------¤¤¤
________¤¤¤------------------سرشار ز شکر و سپاس-------¤¤¤
__________¤¤¤------به کلبه تنهای هام سر بزن--------¤¤¤
___________¤¤¤¤--------لبت خندون، دلت شاد---¤¤¤¤
_______________¤¤¤---------زندگی به کام------¤¤¤
__________________¤¤¤-دلت سر شار از-¤¤¤
_____________________¤¤عشق به خدا¤¤
________________________¤¤¤¤¤¤¤
_________________________¤¤¤¤
__منتظر قدوم همیشه سبزتم__ ¤¤
________مهرت پایدار________¤

بعدِ یک عمر سکوت

دلِ دریاییِ من

میلِ طوفان دارد

سرِ طغیان دارد

روزها تلخ و ملال انگیز است

میرسد روز به ماه

میرسد ماه به سال

و زمان می گذرد

یک طلوعِ دیگر

یک غروبِ دیگر

این منم خسته ، پُر آه

منتظر، چشم به راه

با خودم می گویم

هیچکس ، حالِ مرا می داند ؟

هیچکس ، از دلِ تنهای منِ دلخسته

خبری می گیرد ؟

هر کسی میآید ، داستانی دارد

حرفی از شادی و اندوه و ملال

هر کسی می آید

قصه از شادی و غمهای خودش میگوید

لحظه ای بعد ، سبکبال و رها می گذرد

باز روزِ دگری می آید

این یکی شوقِ بهاران دارد

آن یکی غصه فراوان دارد

و زمان می گذرد

این منم مانده زِ راه

خسته و زار و تباه

با خودم می گویم

که کسی از دلِ من

خبری می گیرد

تا که من ، لب به سخن باز کنم

قصه ی تلخِ خود آغاز کنم

و بگویم به همه

که دلم می خواهد

ختم این زندگیِ پوچ کنم

همزمان با سفرِ چلچله ها کوچ کنم

زخمِ سر بسته ی دل باز کنم

از کنارِ همه پرواز کنم

لبِ من سوخته از آتشِ پی در پیِ آه

مانده ام نیمه ی راه

دلِ دریایی من

میلِ طوفان دارد

سرِ طغیان دارد

باز روزِ دگر از راه رسید

هر دو دستم در کار

و دو چشمم در راه

با خودم می گویم ، که کسی از دلِ من

خبری می گیرد ؟...

 

اگر به جای اشک  از چشمها غزل می بارید می دیدی

که من بلند ترین غزلِ دنیا را سروده ام .

 

گاهی آنقدر خون می بارم ،

که چشمانم تمامِ دشت را میشوید

گاهی دلم برای یک لبخند هلاک میشود

گاهی برای یک لحظه شادی روحم پر میکشد

اشکم در تمام دشت جاری می شود 

 آیا تو هم گلِ شقایق سیراب میشوی ؟

به رنگِ رخسارت نگاه کن

سرخیِ خونم را خواهی دید...

 ای حضـورِ تــو ظهورِ آفتــاب

 بردلِ تاریکِ من ، يكدم بتـاب